ایوب ۷
۷
۱ مگه آدمی‌زاد زیمینٚ سر سختی اَمرأ تقلا نوکونه؟
و اونٚ روزأن، کارگرٚ جیره مواجب فیگیرٚ روزأنٚ مأنستن نی‌یه؟
۲ ایتأ برده مأنستن کی اونٚ دیل پر زنه سایه وأسی
و کارگرٚ جیره مواجب فیگیری کی خو مزدٚ رافا ایسه.
۳ می عمرٚ ماهأن کی مرَ ارث فأرسه، الکی گوذره
و سختٚ شبأن مِره تعیین بوبوسته.
۴ وختی رختخوابٚ میأن شم، می اَمرأ گم: «کِی ویریزم؟»
ولی شب درازه و من تا خروس اَنقدر اَ پهلو او پهلو وأگردم کی خستَه بم.
۵ می جانَ کلم کونه و خوشکٚ زخمانٚ جأ پورَ بوسته.
می جانٚ پوست وأشکافه و چلک اونٚ جأ رأ دکفه.
۶ می عمرٚ روزأن، جٚه ماکویی کی بأفه توندتر شه
و ناامیدی اَمرأ تومامَ به.
۷ یاد بأور کی می زندگی ایتأ نفس ویشتر نی‌یه
و می چومأن دِه خوشی رنگَ نیدینه.
۸ اونی کی مرَ فندرستَن دره، دِه مرَ نیدینه؛
تی چومأن مرَ فندره، ولی دِه من نِئسَم.
۹ هوطو کی ابر پخشَ به و جٚه بین شه،
اونی‌یم کی مورده‌یأنٚ دونیا دورون شه، دِه وأنگرده.
۱۰ دِه وأنگرده بخانه
و اونٚ جاجیگاه دِه اونَ نشنأسه.
۱۱ هَنٚ وأسی می دَهنَ دئنوٚدم؛
می روح عذاب کشه و هَطو گب زنم
و می زرخٚ جانٚ مره شکایت کونم.
۱۲ دریا ایسم یا ایتأ جولفٚ جایأنٚ هیولا
کی مرَ پأییدی؟
۱۳ هر زمأت می اَمرأ گم کی می رختخواب مرَ آرامش دهه،
و می جأ می شکایتَ جٚه بین بره،
۱۴ هو وخت تو خوابأنٚ اَمرأ مرَ ترسأنی
و اَ کابوسأنٚ اَمرأ می جانَ پرکأنی
۱۵ تا اویه کی می خفه بوستن مِره خُب‌تره
و مردنٚ اَمرأ خوأیم می زندگی‌یَ کی رنجٚ جأ پوره تومامَ کونم.
۱۶ زندگی جأ مرَ بد اَیه. نخوأیم دِه زنده ببم.
مرَ ولَ کونید، چره کی می روزأن هیچ فایده‌یی نأره.
۱۷ آدم چیسه کی اونَ اَنقدر بحیساب اَوری
و تی دیل اونَ مشغولَ به؟
۱۸ صُبأن اونٚ ورجأ اَیی،
و هر لحظه اونَ آزمایش کونی.
۱۹ تا کِی خوأیی چوم می جأ اونسأنی؟
ایتأ لحظه مرَ ولَ نوکونی تا می دَهنٚ آبَ فوٚرٚم.
۲۰ اگه گوناهی بوکودم، تو چی ضرری بیده‌یی، اَی آدمأنٚ پاسبان؟
چره مرَ تی تیرٚ اَمرأ نیشأنه بیگیفتی؟
تِره ایتأ سنگینٚ بار بوبوستم؟
۲۱ چره می گونایأنَ نبخشی،
می خطایأنَ می جأ دور نوکونی؟
چره کی هسأ زیمینٚ خاکٚ جیر خوسم،
بأزین مرَ وأمجی ولی نیأفی.
Currently Selected:
ایوب ۷: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
