Aus ekj doa soo oppkjikjt, sach ekj eenen stoakjen Wint vom Nuaden oppkomen. Doa wia eene groote Wolkj. En de Medd leet daut no rootheetet Iesa, un een grootet Fia, woont wiet runtom dacht. Un doa en de Medd sach ekj vea läwendje, ekj weet nich krakjt waut, oba dee leet daut no Menschen. Doch haud jieda eent von dee vea Jesechta un vea Flichten. Äare Been stunden jlikj, un dee äare Feet leeten no de Heefta von een Kaulf. De Feet blenkjaden aus jeräwnet Koppa. Unja äare Flichten hauden dee Henj, soo aus Menschen. Dee hauden äare Jesechta un äare Flichten aun vea Sieden. Äare Flichten schieeden toop, un wan see jinjen, brukten see sikj nich dreien, wiels see jinjen emma en de Rechtunk von eent von de Jesechta.