पण ओ याद राख की आखरी दिनां मांय कठिन वगत आवैला। क्यूंकै मिनख मतलबी, लोभी, डींगमार, अभिमांनी, निंदा करणैवाळौ, मां-बाप री आग्या टाळणैवाळा, दया नीं करणैवाळौ, अपवितर, परैम नीं राखणवाळौ, माफ नीं करणैवाळौ, दोसण लगाणैवाळौ, सहन नीं करणैवाळौ, कठोर, भलै रा बैरी, विसवासघाती, लोफर, घमंडी, अर परमेसर रा कोनीं बल्कि सुख-विलास रा ही चाहनेवाळा होवैला। वे भगती रौ रूप तो धारैला, पण उणरी सगति नै नीं मानैला। ऐड़ौ ऊं आगौ रैणौ।