Popular Bible Verses from نامه، رومیانِ کلیسائه وِسه 2

Share

تِ ای آدِمی که بَقیه ره قِضاوِت کاندی و شه اون کارا ره کاندی، گمون کاندی که خِدائه قضاوتِ جِم دَر شونی؟ یا اینکه خِدائه مِهروونی و تِحَمّل و وه گَتِ صبوری ره کِچیک اِشمارِنی و ندوندی که خِدائه مهروونی اینِ وِسه ئه که تِ ره تووبهِ سَمت وَرنه؟

پَس تِ ای آدِمی که یه نَفِر دییه ره قِضاوت کاندی، هر کی که بوئی هیچ عذرِ بهونه ای نِدارنی. چوون وَختی که یه نَفِر دییه ره قِضاوِت کاندی، شه ره مَحکوم هاکاردی؛ چوون تِ، اِی که قِضاوِت کاندی، شه هَمون کارِ کاندی.

چوون خِدا فرق نیییلنه.

چوون اونایی که شَریعَتِ اِشنُنِنه خِدائه نَظِر صالح نینه، بلکه اونایی صالح بِشمارِسه بونِنه که شَریعَتِ به جا یارنِنه.

خِدا «هر کسِ شه وه کارائه اِندا سِزا دِنه.»

ولی اونایی وِسه که خِدخواهِنه و حَییقَتِ جِم اِطاعت نَکاندِنه و بلکه ناراستیِ ره اِطاعت کاندِنه، غیظ و غَضِب دَره.

ولی تِ شه سَر سَختی و شه دلِ خاطِری که نِخوانه تووبه هاکانه، خِدائه غَضبِ شه وِسه، غَضِبِ روزِ وِسه اِمبار کاندی، روزی که اونِ دِله خِدائه عادلانه قِضاوِت دیار بونه.