«”حَدِ اِ کوما اُچا و بِگِه،
’شما حکیکتاً اَشناوی، ولی هِسوَخت نافَهمی؛
و شما حکیکتاً اَبِنی، ولی هِسوَخت دَرک ناکنی.‘
اَسِی که دل اِ کوما سنگ آبُدِ،
گاشیاشو ساگی آبُدِ،
و چَشیاشو شُنابَستِه،
تا نِکو وَ چَشیاشو بِبِنِت و،
وَ گاشیاشو بِشناوِت و،
وَ دِلشو بِفَهمِت،
و واگَردِت و ما شفاشو هاتام.“