اما یَه نِه دُونِسو کِه دِ روزیا آخِر، روزگارِ سختی موئَه. سی یَکه مردِم، قُمپُز، پیل دوس، قورت وَ غُت، گَنِفاش کُو، نافِرمُو وِ داآ وَ بُوَه، ناشگیر، ناپاک، بیعاطفَه، کینِهئی، بُختُومزِه، ناپرهیز، وحشی، دُشمِهنِ خوئی، خیانتکار، بیملاحظَه وَ دِ قورتی، قُمپُزبییَه موئَن، کِه کِئف کِردِه نِه بیشتِر دِ خدا دوس دارَن؛ دِ ظاهر دیندار اَن، اما قُوَه وَه نِه حاشا میکن. دِ چِنی کَسُونی دیری کُو.