Амма кутакаб гьури речӀчӀун бачӀунеб бихьун, гьев хӀинкъана, гъанкъизехъин вукӀана.
– Я, БетӀерчӀахъад! Дун хвасар гьаве! – ян ахӀдана гьев ГӀисаде.
– Ле иман дагьав инсан! Щай дур рекӀелъе щаклъи лъугьараб? – анги абун, гьебсагӀат квер бегьун ккуна ГӀисаца гьев.