ङा सुने हीन्गीन धाङ ङी क्षाक्क्षो़पा पुगीन, को़न्क्षोकगी भाङछेन च्यीक धाङ छेन्मो ङी डामदु श्युक्ती, ङाला सुजुङ, ‘पाउलु माजीक। ख्यो़ रोमापा ग्यावुगी दोङदु ठीम श्युरु च्यार राङ घोगीलाक धेनी को़न्क्षोकगी थुक्जे ख्यो़मुला झ्येरी, ख्यो़मुला हो़गीन घीरी थारकीलाक।’