Қудайым, қулақ салып, есит! Көзлериңди ашып, бизлердиң шеккен азабымызға ҳәм Өз атың менен аталған қалаңның аўҳалына қара. Бизлер өз ҳақлығымызға сүйенип емес, ал Сениң шексиз мийримиңе сүйенип жалбарынамыз. Ийе, қулақ сал! Ийе, бизлерди кешир! Ийе, нәзер салып, ҳәрекет ете гөр! Қудайым, Өзиң ушын асыға гөр, өйткени бул қала ҳәм халық Сениң атың менен аталған».