وَلَكِن وَامِي د ثُوْوض ڒْوقْث إِݣ يزمّم أَربِّـي، ئِكَّر نتَّا يسّكّ-د مِّيس يتْوَاخْڒق-د زݣ يِجّن ن ثمْغَارْث، يتْوَاخْڒق-د ثْحكّْم خَاس شَّرِيعَا ن مُوْسَى. مَايمِّي؟ حمَا اَذ يقدّم لْفِدْيَا خ يِنِّي خف ثْحكّم شَّرِيعَا ن مُوْسَى بَاش اَذَانغ يتْبنَّا أَربِّـي أَ نِيڒِي ذ ثَارْوَا نّس.