تتَّارغ إِ أَربِّـي زݣ وَاݣْڒَا نّس اَعْظِيم اَكنِّيو يسجْهذ ذِي نّفْس نْوم س وفُوْس ن أَرُّوْح نّس حمَا لْمَسِيح اَذ يزْذغ ذݣ وُوْڒَاون نْوم س لْإِيمَان. تتَّارغ إِ أَربِّـي عَاوذ اَذ تْوَاࢲُّوْم اَذ تُوْوْثم مْلِيح يࢲوْرَان ذݣ وشَاڒ ن ڒمْحِبّث بَاش اَذ يِيڒِي غَارْوم جّهذ اَك مَارَّا صَّالِحِين اَذ تْزمَّرم اَذ تْفهْمم مشْحَاڒ ثِيڒِيو مشْحَاڒ ثَزيْرَاث مشْحَاڒ ثُوْعْڒَا مشْحَاڒ ثُوْدْجغ ڒمْحِبّث ن لْمَسِيح. أَذ تسّْنم عَاوذ مْلِيح ڒمْحِبّث-أَ ثَانِيتَا ن لْمَسِيح مشْحَاڒ ثمْغر خ مَارَّا ثُوْسْنَا ذِي دُّنشْت-أَ بَاش اَذ تشَّارم س مِين يشُّوْر أَربِّـي.