خ مَانَايَا زِي نْهَار نِّي وَامِي تُوْغَا نسْڒَا نشِّين خَاوم، نتْغِيمَا نْتتَّار-اَس إِ أَربِّـي خَاوم بَاش اَذ تْعمَّرم س ثُوْسْنَا خ ڒْخَاضَر ن أَربِّـي س مَارَّا ڒْعَقڒ ذ ڒفْهَامث إِݣ يتِيشّن أَرُّوْح يقدّْسن. حمَا اَذ تُوْيُوْرم خ يِجّن ن وبْرِيذ إِي ذَاس يتِيشّن إِ سِيذِيثْنغ لْقِيمَا إِي ذَاس يتعْجِيبن مَارَّا. خ وبْرِيذ-أَ اَذ تَارْوم مَارَّا ڒخْذَايم ثِصبْحَانِين اَذ تْمَارْنِيم ذِي ثُوْسْنَا نْوم خ أَربِّـي.