فَلِيهَذَا خْسغ يرْيَازن ذِي مَارَّا يمُوْشَان اَذ ࢲَّادْجن اَذ يْسِين يفَاسّن نْسن يصْفَان غَار وجنَّا بْڒَا مَا ٱذ تْعصّْبن بْڒَا مَا ٱذ تْمنْغَان.
أَمنِّي عَاوذ خْسغ ثِمْغَارِين اَذَايْسنْت يِيڒِي لْإِحْتِرَام اَذَايْسنْت يِيڒِي ڒحْيَا ذ لْمَعْقُوْل، مَاشِي اَذ قِّيمنْت س وشوَّاف يضْڒق اَطَّاس نِغ س دّْهب ذ جُّوْهَار ذ وَارُّوْض إِي يغْڒَان. لَّا، أَذ صَارنْت يخف نْسنْت س لْحَسَانَاث إِݣ يدْجَان لَابُد ذِي ثمْغَارِين نِّي يقَّارن قَا نشِّين نْعبّذ أَربِّـي.