‘ครำ ปึง เน อัห จ็อก อัห ก็ เค็ย อน เกียด ตัก เอิญ อัห เค็ย เจือ เอิญ อัห จ็อก พาลือ แต ใจ อัห แอง มี ยาง วัล อัห ไอ มี กิว รัก เอิญ ไอ มี กิว เจือ เอิญ ตี อัห ไว เอิญ ทือ เอิญ นัน ก็ ไอ มี คิ ไอ มี ปะโยด ตี อัห ทือ นัน ตี อัห ไล อัหซอ นัน อัห เค็ย เป็น กด เอาซาง แต ไอ แมน กด เอาซาง ซัง เป็น กด ครำ ฮัก ไอ มี เป็น ปะโยด เตาะ’ เอาซาง อัง
อิซยา เคียน ไล อน จังเน แป ก็ แอง มอก อิซยา เค็ย นัน ซีเละ” เยซู ไล อัห จังนะ