Ayæ̈, “Näwangä apæ̈nebo ëñëedäni, angantapa. Mïni waocabo wënæ wënæ cæmïni incæ wadäni ïnänite godö babæ änewëmïni incæte edæ Wængonguï wæætë tömänö ante pönö ñimpo cæcä beyænque quëwencæmïnimpa. Wæætë Wængonguï Tæiyæ̈ Waëmö Önöwoca ingante waocä godö babæ ante wënæ wënæ apæ̈necä ïninque tömengä æ̈mæ̈wo wentamö mongængä bagaingä ïninque cöwë wantæpiyæ̈ wentamö mongæncæcäimpa. Mänömaï beyæ̈ Wængonguï ñöwopämo ïñonte ñimpo cædämaï inte ïincayæ̈ pömämo ïñonte adobaï ñimpo cædämaï inte cöwë pancæcäimpa,” ante Itota apæ̈negacäimpa.