Ang GINOO nag-agi sa atubangan niya, kag nagbantala, “Ang GINOO, ang GINOO, Dios nga maloloy-on kag mainayohon, makuli sa pagpangakig, kag bugana sa malig-on nga paghigugma kag sa pagkatutum, nga nagatipig sing malig-on nga paghigugma sa mga linibo, nga nagapatawad sang kalautan kag sang paglapas kag sang sala, kag indi nga mas-a magpasaylo sang malalison, nga nagapaduaw sang kalautan sang mga ginikanan sa mga anak kag sa mga anak sang mga anak, tubtub sa ikatlo kag sa ikap-at nga kaliwatan.”