Popular Bible Verses from Ishayo 6

Share

Shunda men Rabbiyning ovozini eshitdim: “Kimni yuboraman? Biz uchun kim boradi?” Men aytdim: “Men shu yerdaman, mana, yuborgin meni.”

Ular bir–biriga hayqirishardi: “Muqaddasdir, muqaddasdir, Muqaddasdir Sarvari Olam! Uning ulugʻvorligi Butun olamni toʻldirgan!”

Men shunday dedim: “Shoʻrim qursin! Oʻldim endi! Oʻz koʻzlarim bilan oʻsha Shohni, Sarvari Olamni koʻrdim. Axir, men ogʻzi nopok bir odamman, ogʻzi nopok xalq orasida yashayman!”

Shoh Uzziyo vafot etgan yili men yuqoriga yuksalgan Rabbiyning taxtda oʻtirganini koʻrdim. Uning libosi etaklari Maʼbadni toʻldirgan edi.

Koʻmir choʻgʻini ogʻzimga tekkizib, shunday dedi: “Qara, bu choʻgʻ lablaringga tegdi, endi ayblaring yuvildi, gunohlaringdan forigʻ boʻlding.”

Uning tepasida seraflar shay turardi, har birining oltita qanoti bor edi. Ular ikki qanoti ila yuzlarini toʻsgandi, ikki qanoti ila oyoqlarini toʻsgandi, qolgan ikki qanoti bilan uchayotgan edi.

Seraflardan biri men tomon uchdi, qoʻlida koʻmir choʻgʻi bor edi. U oʻsha choʻgʻni otashkurak bilan qurbongoh ustidan olgan edi.

U shunday dedi: “Bor, mana shu xalqqa ayt: «Xoʻp, tinglayveringlar, baribir, tushunmaysiz, Qarayveringlar, baribir, anglab yetmaysiz.»

Ey Ishayo, bu xalqqa gapir. Soʻzlaring ularning aqlini oʻtmas qiladi, Gaplaring dastidan quloqlari garang boʻladi, Ularning koʻzlari yumilib qoladi. Shunda koʻrmay qoladi koʻzlari, Eshitmay qoladi quloqlari, Anglamay qoladi aqllari, Ular Menga qaytmaydilar, Ular shifo topmaydilar.”