حِيتٛوࢡٜ عُرُسَلِيمَ طٛنْ نجَࢡَ رُسِيَ ندٜرْ کِيتَ؞ لِمَنْعٜنْ طٛنْ نجَنغِنَ نغَمْ حٜࢡُغٛ نغٜىٰنَارِ؞ اَلنَّبِعٜنْ بٛو طٛنْ مبَطَ حَتِّ نغَمْ حٜࢡُغٛ شٜىٰدٜ؞ بٜى نٛنْ ڢُو، ࢡٜطٛنْ تُوغٛ دٛوْ جَوْمِرَاوٛ، ࢡٜطٛنْ مبِعَ: «نَا جَوْمِرَاوٛ طٛنْ شَکَ مٜىٰطٜنْ؟ سَرُّ حٜࢡَتَا عٜنْ!»