Дагъларгъа чыкъыныз, агъач кетиринъиз, Меним Эвимни гъайрыдан къурунъыз. Сонъра анда Меним разылыгъым ве Шуретим оладжакъ, – дей РАББИ.
– Чокъ беклединъиз, амма аз алдынъыз, эвлеринъизге кетиргенинъизни Мен ельге савурдым. Не ичюн? Чюнки Меним Эвим йыкъылып ята, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сизлер исе эр биринъиз озь эвинъизнен огърашасынъыз.