ахир Мараһқа йетип кәлди. У йәрниң сүйи аччиқ болуп, ичкили болматти. Шуңа у йәр Мараһ дәп аталди.
Халайиқ Мусадин:
— Немә ичимиз? — дәп, униңға наразилиқ билдүрди. Муса Пәрвәрдигарға йелинип тәләп қилған еди, Пәрвәрдигар униңға бир шахни көрсәтти. У шахни суға ташлиған еди, аччиқ су ичкили болидиған татлиқ суға айланди.
Пәрвәрдигар уларни синаш үчүн, у йәрдә уларға Өз тәләп вә шәртлирини елан қилди.