فرمان دهم کی تومامٚ مردومأنٚ سرتاسرٚ می پادشایی وأ دانیالٚ خودا جُلُو ترسان و لرزان بیبید!
چونکی اون خودایٚ زنده
و اَبدی ایسه.
اونٚ پادشایی نابودَ نیبه
و اونٚ قودرت پایانی نأره.
اونه کی نجات دهه و آزادَ کونه.
آسمان و زیمینٚ سر
نیشأنهیأن و معجزهیأنَ انجام دهه.
اون دانیالَ، شیرأنٚ چنگالٚ جأ نجات بدَه.»