መከራንና ሥቃይን መቋቋም የሚቻለው እንዴት ነው?ናሙና

አምላክ እንደተወኝ ይሰማኛል።

አምላኬ፣ አምላኬ ለምን ተውኸኝ?
እኔን ከማዳን፣
ከመቃተቴም ቃል ለምን ራቅህ? ( መዝሙረ ዳዊት 22:1 )።

ኢየሱስ እስከ ዓለም ፍጻሜ ድረስ ሁል ጊዜ ከልጆቹ ጋር እንደሚሆን ቃል ገብቷል። ሆኖም፣ ሁል ጊዜ እንደዚህ አይሰማንም! አንዳንድ ጊዜ እግዚአብሔር የተወን እስኪመስለን ድረስ ብቸኝነት እና ብስጭት ይሰማናል።

አንዳንድ ክርስቲያኖች እነዚህ ሃሳቦች ኃጢአተኞች በመሆናቸው ሊገፉ እንደሚገባ ያስባሉ። ነገር ግን ብዙውን ጊዜ ስሜታችንን ማፈን ችግሩን አይፈታውም... በብዙ መዝሙሮች ውስጥ ደራሲዎቹ ወደ እግዚአብሔር ይጮኻሉ፤ ስለ ስሜቶቻቸው ይናገራሉ። ለምሳሌ፣ በመዝሙር 22 ላይ ይህ መዝሙር በቀጥታ የተከፈተው “አምላኬ፣ አምላኬ፣ ለምን ተውኸኝ?” በሚለው ተስፋ አስቆራጭ ጥያቄ ነው።

ዳዊት ልቡን ለእግዚአብሔር አፈሰሰ። ለምን በጣም ተስፋ የቆረጠ እንደሆነ እና ሌሎች ሰዎች በእግዚአብሄር በመታመኑ እንዴት እንደሚያፌዙበት ይነግራል። ነገር ግን “ኦ ረዳቴ ሆይ፣ እኔን ለመርዳት ፈጥነህ ና!” በማለት እግዚአብሔርን ይለምናል። (መዝሙረ ዳዊት 22:19) ዳዊት አሁንም እግዚአብሔር እንዳለ ያውቃል፤ ጩኸቱን ይሰማል። የዚህ መዝሙር ጥሩ ነገር ዳዊት ውጤቱን ለእኛም ማካፈሉ ነው። እግዚአብሔር ፊቱን ከእርሱ አልሰወረም፤ ወደ እርሱ ሲጮኽ ሰምቷል (መዝ.22፡24)።

በእግዚአብሔር እንደተተወህ ከተሰማህ ጸልይ! መዝሙረ ዳዊት 22 ያበረታታህ። ተስፋ መቁረጥ እና ብቸኝነት ሲሰማዎት እንኳን እሱ ይሰማል።