AltydVoorbeeld

Dag 2: Deurentyd

Jesaja 49:16 “Kyk, Ek het jou naam in my hand gegrafeer. Die mure van Jerusalem wat afgebreek was, is altyd voor My”. (NLV)

In hierdie vers is 'n diep en persoonlike bevestiging van God se liefde en nabyheid. Hy verwys spesifiek na die verlede ook omdat God nooit van ons vergeet nie. Destyds toe ons eie “mure” dalk inmekaar gestort het, ‘n tyd van gebrokenheid, seer of skok. Wat dit ook al mag wees, ons name is nie net geskryf met ink op papier nie, maar gegraveer in sy hand. Dit is permanent, onveranderlik, onverklaarbaar en vir altyd sigbaar.

Daar is oomblikke in elkeen se lewe wanneer ons wonder of God ons sien, of Hy ons gebede hoor. Maar Jesaja 49:16 verseker ons dat God nie net bewus is van ons bestaan nie, maar dat ons diep in sy wese ingebed is. Ons is nie net 'n nommer in ’n skare nie.

Hierdie beeld roep ook herinneringe op aan die kruis. Wanneer ons dink aan Jesus se hande wat deurboor is, sien ons die uiterste bewys van God se liefde. In Christus se wonde is ons name gegraveer, ’n ewige teken van genade en redding. God se liefde vir ons is nie tydelik of voorwaardelik nie; dit is vas, diep en persoonlik.

Om te weet dat jou naam in God se hand staan, bring troos in tye van pyn, hoop in onsekerheid en betekenis in ’n wêreld wat soms koud en vinnig beweeg. God vergeet nie. God los nie.

Mag hierdie teksvers ‘n daaglikse herinnering bly: Jy is geken, bemin en nooit alleen nie. Nooit is die tweeling van altyd!

Gebed: Vader, wat ‘n voorreg om te weet dat U mý naam sigbaar saamdra.