Job 41:1-25

Kan jy Leviatan met 'n haak uittrek? of sy tong met 'n tou wat jy laat sak? Kan jy 'n haak in sy neus steek? of sy kakebeen met 'n doring deurboor? Sal hy baie smekinge tot jou doen? sal hy sagte woorde met jou spreek? Sal hy 'n verbond met jou sluit? sal jy hom vir ewig as 'n dienskneg aanneem? Sal jy met hom speel soos met 'n voël? of wil jy hom vir jou diensmeisies bind? Sal die metgeselle 'n maaltyd van hom maak? sal hulle hom onder die handelaars verdeel? Kan jy sy vel vul met doringysters? of sy kop met visspiese? Lê jou hand op hom, dink aan die geveg, doen nie meer nie. Kyk, die hoop van Hom is tevergeefs; Niemand is so wreed wat dit waag om hom op te wek nie; wie kan dan voor my standhou? Wie het my verhinder, dat ek hom sou vergelde? alles wat onder die ganse hemel is, is myne. Ek sal sy dele nie verberg nie, ook nie sy krag of sy pragtige verhouding nie. Wie kan die gesig van sy kleed ontdek? of wie kan na hom toe kom met sy dubbele toom? Wie kan die deure van sy aangesig oopmaak? sy tande is verskriklik rondom. Sy weegskaal is sy trots, opgesluit soos met 'n digte seël. Die een is so naby aan die ander dat geen lug tussen hulle kan kom nie. Hulle is aan mekaar verbind, hulle bly aan mekaar vas, sodat hulle nie van mekaar kan skei nie. Deur sy genesings skyn 'n lig, en sy oë is soos die ooglede van die môre. Uit sy mond gaan brandende lampe, en vuurvonke spring uit. Uit sy neusgate gaan rook, soos uit 'n kookpot of pan. Sy asem steek kole aan, en 'n vlam gaan uit sy mond. In sy nek bly krag, en droefheid word voor hom in vreugde verander. Die skilfers van sy vlees is saamgevoeg: hulle is vas in hulleself; hulle kan nie geskuif word nie. Sy hart is so vas soos 'n klip; ja, so hard soos 'n stuk van die onderste meulsteen. Wanneer Hy homself oprig, is die magtiges bang; weens verbreking reinig hulle hulleself.