Genesis Genesis 17

Genesis 17
Die HERE verskyn aan Abram en verander sy naam na Abraham toe
1Toe Abram nege en negentig jaar oud was, het die HERE aan Abram verskyn en vir hom gesê: Ek is die Almagtige God; wandel voor my aangesig en wees volmaak.
2Ek sal my verbond sluit tussen My en jou en jou uitermate vermeerder.
3En Abram het op sy aangesig geval, en God het met hom gespreek en gesê:
4Wat my betref, kyk, my verbond is met jou, en jy sal 'n vader van baie nasies word.
5Jou naam sal ook nie meer Abram genoem word nie, maar jou naam sal Abraham wees; want 'n vader van baie nasies het Ek jou gemaak.
6Ek sal jou uitermate vrugbaar maak, en Ek sal jou nasies maak, en konings sal uit jou voortkom.
7Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as 'n ewige verbond, om vir jou 'n God te wees en vir jou nageslag ná jou.
8En Ek sal aan jou en jou nageslag ná jou die land gee waarin jy 'n vreemdeling is, die hele land Kanaän, as 'n ewige besitting; en Ek sal hulle God wees.
9God het vir Abraham gesê: Jy moet dan my verbond hou, jy en jou nageslag ná jou in hulle geslagte.
10Dit is my verbond wat julle moet hou tussen My en julle en jou nageslag ná jou; Elke manlike seun onder julle moet besny word.
11Julle moet die vlees van julle voorhuid besny; en dit sal 'n teken wees van die verbond tussen My en jou.
12En hy wat agt dae oud is, moet onder julle besny word, elke manlike seun in julle geslagte, hy wat in die huis gebore is of met geld gekoop is van enige vreemdeling wat nie uit jou nageslag is nie.
13Hy wat in jou huis gebore is en hy wat met jou geld gekoop is, moet besny word; en my verbond sal in julle vlees wees as 'n ewige verbond.
14En die onbesnede manlike seun wie se vlees van sy voorhuid nie besny is nie, dié siel moet uit sy volk uitgeroei word; hy het my verbond verbreek.
15En God het vir Abraham gesê: Wat jou vrou Sarai betref, jy mag haar nie Sarai noem nie, maar haar naam moet Sara wees.
16Ek sal haar seën en vir jou ook 'n seun uit haar gee; ja, Ek sal haar seën, en sy sal 'n moeder van nasies wees; konings van volke sal van haar wees.
17Toe val Abraham op sy aangesig en lag en sê in sy hart: Sal daar vir hom wat honderd jaar oud is 'n kind gebore word? en sal Sara, wat negentig jaar oud is, baar?
18En Abraham het vir God gesê: Mag Ismael voor U lewe!
19En God het gesê: Jou vrou Sara sal waarlik vir jou 'n seun baar; en jy moet hom Isak noem, en Ek sal my verbond met hom oprig as 'n ewige verbond en met sy nageslag ná hom.
20En wat Ismael betref, Ek het jou verhoor: Kyk, Ek het hom geseën en sal hom vrugbaar maak en hom uitermate vermeerder; twaalf vorste sal hy verwek, en Ek sal hom 'n groot nasie maak.
21Maar my verbond sal Ek met Isak oprig wat Sara vir jou op hierdie vasgestelde tyd in die volgende jaar sal baar.
22En hy het opgehou om met hom te praat, en God het van Abraham af opgegaan.
23Abraham het sy seun Ismael geneem en almal wat in sy huis gebore is, en alles wat met sy geld gekoop is, al wat manlik is onder die manne van Abraham se huis; en hulle het op dieselfde dag die vlees van hulle voorhuid besny, soos God aan hom gesê het.
24En Abraham was nege en negentig jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
25Sy seun Ismael was dertien jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
26Op dieselfde dag is Abraham besny en sy seun Ismael.
27Al die manne van sy huis wat in die huis gebore is en met geld van die vreemdeling gekoop is, is saam met hom besny.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan

YouVersion gebruik koekies om jou ervaring persoonlik te maak. Deur ons webwerf te gebruik, aanvaar jy ons gebruik van koekies soos beskryf in ons Privaatheidsbeleid