Gewilde Bybelverse vanaf Яхъя 19

Deel

Гайсә әче шәрабны йотканнан соң: – Гамәлгә ашты! – диде дә, башы салынып, җан бирде.

Шуннан соң Гайсә, һәр нәрсәнең гамәлгә ашуын белгәнлектән, Язмада әйтелгәнчә булсын дип: – Сусадым, – диде.

Үзенең анасын һәм аның янында басып торган яраткан шәкертен күреп, анасына Гайсә: – Ханым! Менә бу – синең углың, – диде. Аннары шәкерткә: – Менә бу – синең анаң! – дип әйтте. Шул вакыттан башлап шәкерт аны үз өенә алды.

Әмма Гайсә янына килгәч Аның инде үле булуын күреп, аякларына тимәделәр. Алай да бер гаскәри Аның кабыргасына сөңге белән чәнчеде – ярадан шундук кан катыш су агып чыкты.

Шулай итеп, Язмадагы «Аның һичбер сөяге сындырылмас» дигән сүзләр тормышка ашты. Язманың башка бер урынында «алар үзләре чәнчегән Затка карарлар» дип тә әйтелгән.

Гайсә, Үзенең хачын күтәреп, «Баш сөяге» (яһүдчә – Гөлгетә) дип аталган урынга килде.

Гаскәриләр Гайсәнең башына күгән ботакларыннан үрелгән таҗ, өстенә куе кызыл төстәге япанча кидерделәр