Gewilde Bybelverse vanaf انجیل مَتّی 25

Deel

پادشاه اُ آنایا جواب اَدَ: ”حکیکتاً اُ شما اَگام، هر کَری که اَسِی یکی از کاکَئِی کینگِلتَئِه ما تُکِه، اَسِی ما تُکِه.“

اربابُش شُ آنا گُت: ”آفرین، اَی نوکر خَش و وفادار! اَسِی که تِی یَک چِی کینگِلِه وفادار بُستِش، بُری چِی‌یا تُ دست اَتام، بِدا و تِی خارامِنِ اربابُت شریک بِش!“

اَسِی که اُ هرکَه اُشَه، بِشتَه دَدَ اَبِه تا فَراوون اُشبِه؛ ولی آناکِه اُشنی، حتی مِ که اُشَه هم، از آنا گِرِتَه اَبِه.

پَ حَواستو بِه، اَسِی که شما نِه از آن رازا خبر تُهَه و نِه از آن ساعتا.

اَسِی که گُشنَه هادام تُن ما خوراک دَ؛ تشنَه هادام تُن ما هُو دَ؛ غریب هادام تُن ما جا دَ.

اربابُش شُ آنا گُت: ”آفرین، اَی نوکر خَش و وفادار! اَسِی که تِی یَک چِی کینگِلِه وفادار بُستِش، بُری چِی‌یا تُ دست اَتام، بِدا و تِی خارامِنِ اربابُت شریک بِش!“

لُخت هادام جُمَه تُنبار کِردام؛ مریض هادام، مُ تُر اُندی؛ تِی زندان هادام، مُ دیدن اُندی.“