Gewilde Bybelverse vanaf Moti 27

Deel

Tin nwá ánik baijjé de októt, Isá ye eggwá ḍoóñr abase guzori hoór de, “Elí, Elí, lamá sabakhṭáni?” yáni, “Ó Añr Alla, ó Añr Alla, Tuñí Añré kiyólla sáridiyo?”

Hétunot baitul-mukaddos or foroda gán uottú lóti nise foijjonto fáṛi dui bák óigiyoi; aar zobin ot búsal baiyé, ḍoóñr-ḍoóñr cíl ókkol fáṛigiyoi, hobor ókkol kúligiyoi, edde Allar pak bonda ókkol zetará moot or gúm ot accíl ítara boóut zon ore zinda gorá gíyeh.

Isá ye abar eggwá ḍoóñr abase guzori Íbar foran difélaiye.

Romi cáap edde yóggwar fúañti zetará Isá re faára díyat accíl, ítara zettót búsal edde aró kii-kii ór de híin deikké, ítara bicí ḍooraigiyói aar hoór de, “Sóiyi Ibá Allar Fua accíl!”

Hé din duúñijjar baró wa báze lóti tin nwá báze fán guñṛa mulluk andár ói accíl.

Filate ítara re hoór de, “Tóoile Isá, zibá re Mosih hoó, Íba re añí kii goittám?” Ítara beggúne hoór de, “Íba re kúruc ot dífelo!” Montor yóggwa ye hoór de, “Kiyá, Íba ye kii bura goijjé dé?” Toóu ítara aró guzori-guzori endilla howát accíl, “Íba re kúruc ot dífelo!”