Gewilde Bybelverse vanaf Moti 16

Deel

Isá ye tarfore Íbar cárit tun ore hoór de, “Zodi honókiyo ttu Añr fisáli aitó monehoó, yóggwa ttu nizoré inkar gorífela foribó, aar nizor kúruc boói Añr fisáli dora foribó.

Añí yó toré hoóir, tui óilide Fitor, aar Añí e fattór or uore Añr zomát banaiyúm; híyan ore moote úddwa no zitibó.

Añí toré asmani raijjor sabí diiyum; tui e duniyait ziín bañdíbi híin asman ot óu bañdá zaybo, aar e duniyait ziín ezazot dibi híin asman ot óu ezazot diya zaybo.”

Kiyólla-hoilé zee niki nizor zan basaitó saá, yóggwa ye híyan háraifelaibo; montor zee niki Añr wasté nizor zan háraifele, yóggwa ye híyan faibo.

Kii laf, zodi honókiye tamám duniyai faa, montor nizor zan nán háraifele? Insáne nizor zan or bodol kii dii faribó de asé?

Tói Íba ye ítara re hoór de, “Montor tuáñra kii hoó, Añí hon?” Sáimon Fitore zuwabe hoór de, “Tuñí óilade hé Mosih, zinda Allar Fua.”

Isá ye íba re hoór de, “Yunus or fua Sáimon, tui mubarek, kiyólla-hoilé toré yián honó insáne zahér goijjé de no, bólke Añr asmani Bafe goijjé deh.