Gewilde Bybelverse vanaf Moti 15

Deel

Montor ziín gal ottu neeliaiyé híin aiyé de óilde dil ottu, aar manúc ore híine beh nafak goré. Kiyólla-hoilé dil ottu éna kukíyal, kotólakotóli, ḍoilla-boḍoilla zenákari, suri, misá gobá, edde gifot aiyé.

Gal ot ziín góle manúc ore híine nafak goré de no, bólke gal ottu ziín neeliaiyé manúc ore híine beh nafak goré.”

‘Manúc iíne Añré nizor muké beh izzot goré, montor tarár dil Añr ttu duré. Tará Añr ebaadot goréde behar; kiyólla-hoilé tará taalim ísafe cíka de óilde insán or niyom-kaanun ókkol.’ ”

Hétunot Isá ye híba re hoór de, “Ó mayafua, tuáñr iman bicí ḍoóñr! Tuñí ziyán soór tuáñr lla híyan gorá záybo.” Tói éhon or bútore híbar zérfua wa gom óigiyoi.

Montor mayafua wa aái yore Íbar muúntu sóida fori hoór de, “Ó Malik, añré modot goró!” Isá ye zuwabe hoór de, “Fuain dor hána looi kuñir or muúntu félai dón gom no.” Híba ye hoór de, “Ói, Malik, montor toóu de girós or mes ottu forizagói de tukuṛa híin kuñire háa.”