Gewilde Bybelverse vanaf Moti 17

Deel

Isá ye ítara re hoór de, “Tuáñrar iman or homir zoriya. Kiyólla-hoilé Añí tuáñra re sóiyi hoóir, zodi tuáñra ttu hóroir danar héttirin iman táke, tuáñra e faár gwá re eén hoói faribá, ‘Entú lori uṛé zaagói,’ tói yíba lorizaybói. Tuáñra gorí no faribá de kessú no tákibo.

Fitore hotá hoór de októt, ekkán nurani miyúla ye ítara re sáifelaiye, aar hé miyúla ttu eggwá abas aiccé de, “Ibá óilde Añr adorja Fua, zibá re lói Añí bicí kúci. Ibár hotá fúno!”

Hétunot Isá ye zuwabe hoór de, “Ó iman sára edde báañra nosól, Añí tuáñrar fúañti-fúañti aró hotókkal tákitam? Hotódin Añí tuáñra re bordac goittám? Ítare eṛé Añr hañse anó.” Isá ye bút twa re dómkidiye rár, yíba fua war bútottu neeligiyói, aar íte éhon-éhon gom óigiyoi.