Gewilde Bybelverse vanaf Мк 13

Deel

Мӹньӹн лӹмем верц цилӓн тӓмдӓм ужын керддӹмӹ лит. А мычаш якте тырхышы ытаралтеш.

седӹндон анжыда, ыдылда, идӓ амалы. Тӹ жеп кынам толмым тӓ ада пӓлӹ.

Кынам тӓмдӓм судыш кычен нӓнгеӓт, мам попышашлыкда гишӓн анзыцок идӓ тыргыжланы. Ма тӓлӓндӓ ти цӓшӹн пуалтеш, тӹдӹмок попыда, вет тӓ агыл попаш тӹнгӓлӹдӓ, а Святой Шӱлӹш.

Пӹлгом дон мӱлӓндӹ пӹтӓт, но Мӹньӹн шамаквлӓэм ак пӹтеп.

Ти кечӹ ӓли цӓш гишӓн иктӓт ак пӓлеп. Пӹлгомыштышы Ангелвлӓӓт, Эргӓт ак пӓлӹ, лач Ӓтя веле пӓлӓ

Вырсы юкым дӓ вырсы гишӓн увервлӓм колмыкыда, идӓ лӱд. Цилӓ тидӹ лишӓшлык, но тидӹ эче мычаш агыл.

Тенге, вычыда, идӓ амалы. Вет пӧрт хозан кынам толшашлыкшым ада пӓлӹ: ӓли вадеш, ӓли йыдпелӹн, ӓли ӓптӓн мырымы доно иквӓреш, ӓли ирок ирӹ. Тӹдӹ трӱк толеш, седӹндон идӓ амалы, тӓмдӓм амален кишӹм ӹнжӹ уж! Мам тӓлӓндӓ попем, цилӓлӓн попем: вычен шалгыда!»

Халык вӹкӹ халык кӹньӹлеш, кугижӓншӹ вӹкӹ – кугижӓншӹ. Шукы вӓре мӱлӓндӹ цӹтӹрнӓлтеш, шужымаш дӓ пыдыранзык толеш, тидӹ – орлыкын тӹнгӓлтӹшӹжӹ.

Но тишец анзыц цилӓ халык лошты Пуры Уверӹм шӓрӹмӹлӓ.

Шукын вет Мӹньӹн лӹмем доно толыт. Нӹнӹ ”мӹнь Тӹдӹ ылам” маныт дӓ шукыштым алталат.

Перегӓлтдӓ! Тӓмдӓм кычат дӓ суяш пуат, синагогвлӓштӹ шиӓш тӹнгӓлӹт. Мӹнь верцем тӓмдӓм вуйлатышывлӓ дӓ кугижӓвлӓ анзыкы шагалтат. Тидӹ нӹнӹлӓн Мӹнь гишӓнем пӓлдӹртӹмӓш лиэш.

Вет алтанзык христосвлӓ дӓ алтанзык пророквлӓ лӓктӹт, дӓ, лиэш гӹнь, айырен нӓлмӹвлӓмӓт алталаш манын, пӓлӹквлӓм дӓ цӱдӓвлӓм ӹштӓт.

Тӹнӓм, ти орлык паштек, кечӹ пӹцкемӹшӓлтеш, тӹлзӹ сотым ак пу, шӹдӹрвлӓ пӹлгом гӹц кенвазыт дӓ пӹлгомыштышы силавлӓ вӓр гӹц тӓрвӓнӓт.