Gewilde Bybelverse vanaf Лк 10

Deel

Теве тӓлӓндӓ кӹшкӹм, скорпионым дӓ тышманын цилӓ силажым ташкалаш властьым пуэм – нимат тӓлӓндӓ эксӹкӹм ак ӹштӹ.

«Марфа, Марфа! – келесен Иисус. – Тӹнь шукы верц тыргыжланет, шытырланет, а керӓлжӹ иктӹ веле. Мария яжо ӹлӹмӓш лаштыкым айырен нӓлӹн, тидӹжӹ тӹдӹн гӹц ак нӓлӓлт».

Тӹдӹ келесен: «Господь Йыметӹм шӱм вашт, йӓнг вашт, улы силаэт доно дӓ улы ынгылымашет доно яраты. Лишӹлетӹмӓт ӹшкӹметӹм яратымы семӹньок яраты».

Тӹдӹ нӹнӹлӓн попен: «Тӹредӓш пиш шукы, а пӓшӓзӹ – чӹдӹ. Тенгежӹ, пӓшӓзӹвлӓм тӹредӓш колтыжы манын, лӓктӹшӹн Хозажы гӹц ядын ыдылда.

Тӹньӹн шанымашты, разбойниквлӓн кидӹш вӓрештшӹлӓн ти кымыт гӹц кыдыжы лишӹл ылын?» Тӹдӹжӹ келесен: «Тӹдӹлӓн пурым ӹштӹшӹ». Иисус келесен: «Ке, тӹнят тенге ӹштӹ».

Кедӓ! Мӹнь тӓмдӓм патявлӓм пирӹвлӓ лошкы колтымы семӹнь колтем.