Gewilde Bybelverse vanaf മത്തായി 27

Deel

മൂന്റുമണിയാനപ്പൊ ഏച്ചു: “ഏലീ, ഏലീ, ലമ്മാ ചബത്താനി” എന്റൊണ്ടു ബലാമായി അയ്യബുളിച്ചു. അയിന്റ അറുത്ത: “എന്റ ഈച്ചിരനേ, എന്റ ഈച്ചിരനേ, നീ എന്നെ കയിബുട്ടെയെയ് എന്നെഗു” എന്റാന്റു.

ആ ചമേയത്തി ദേവരുഗുടിന്റ ഗാവു മറേച്ചുകെട്ടിന്ത ചിന്തെ മുഗാളിന്തു അടിബരെ നടുവെ രാണ്ടാച്ചു കീറിപോനയ്. ബൂമി കുലുങ്കിനയ്. പാറെയൊക്ക പൊട്ടിനയ്. ചാവുപൂത്തിന്ത കിടാക്കെയൊക്ക തുറാന്തുബന്തയ്. ചത്തുപോന പലേ നേരുകാറെരളാന മയിച്ചെരളുമു ഉഗിരുപുറാന്തേന്തെച്ചരു.

ഏച്ചു പിന്നെമു ബലാമായി അയ്യബുളിച്ചൊണ്ടു തന്റ ഉഗിരുനെ ബുട്ടു.

ചെറിയ പടെനേദാവുമു അദുന്റൊന്റ ഏച്ചുക്കു കാവെലു നിന്റിന്ത പടെയാളിയമു ബൂമി കുലുങ്കിനെനെമു അവുടെ നടാക്കിന്റ ഒക്കാ കാരിയമു മെലേഞ്ചിച്ചു ചാലദിഗ പേടിച്ചൊണ്ടു: “ഇദു നേരാച്ചുമു ഈച്ചിരന്റ മഗെയ് ആയിന്തു” എന്റു പറേഞ്ചരു.

ഉച്ചെതൊട്ടു മൂന്റുമണിബരെ ആ നാടുപരാക്ക ഇറുട്ടുകുത്തിന കാവുളമാനയ്.

അയിങ്കു പിലാത്തോച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ: “കിറുത്തു എന്റു പേരുകീന്റ ഏച്ചുനെ നാനു എന്നെയെയ് ചെയ്യൊണു” എന്റു കേട്ടു. അയിങ്കു അയിര ഒക്കായിമു: “അയിനെ കുരിച്ചിലി തറേച്ചു കൊല്ലൊണു” എന്റു ഗാരിട്ടൊണ്ടു പറേഞ്ചരു. പിന്നെ പിലാത്തോച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ: “ഏനു എന്ന തെറ്റു ചെയിദയ്” എന്റു കേട്ടു. അയിങ്കു അയിര: “അയിനെ കുരിച്ചിലി തറേച്ചു കൊല്ലൊണു” എന്റൊണ്ടു അദിഗമെ ഗാരിട്ടൊണ്ടു പറേഞ്ചരു.