Gewilde Bybelverse vanaf മരുക്കോശ് 13

Deel

എൻ നാമം നാലെ എല്ലാരും നിങ്കളെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും; ഒണ്ണാ കടശിവരേക്ക് പൊറുമയാ നിക്കിനവൻ രച്ചിക്കപ്പടും.

അതുനാലെ അം കാലം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമായിരിൻ.

നിങ്കെ അകനെ അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനവോളെ എന്തെ ചൊൽവിളെ? ഏളതെ ചൊൽവിളെ? ഒൺ നിനച്ചി വരുത്തപ്പെടുവാനില്ലെ. അന്നേരമേ തെയ്‌വം നിങ്കെ വായ്‌ക്ക് തരിനതെന്തോ അം പേച്ചെ ചൊൽ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കയില്ലെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവുതാൻ കുരവുടുനത്.

വാനമും പൂമീം മാറിപോകും; ഒണ്ണാ എൻ വശനം ഒരു കാലത്തിലും മാറാത്ത്.

അം നാളാം നേരമാം കൂടി തകപ്പനുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും, മേലോകത്തിലെ തൂതരുകാട്ടുക്കോ മകനുക്കോ വരെ തിക്കിനാത്തെ.

പടയാം പടേ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കേൾവിയാം കോക്കിനവോളെ നിങ്കെ പേടിയാതേൻ. അതെല്ലാം നടക്കിളതാൻ; ഒണ്ണാ അത് കടശി നാത്തെ.

കൂര ഉടയാ വരുനത് അന്തിയോടോ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ കോശി കൂവുനവോളയോ പിലച്ചേക്കോ ഒൺ തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ. അല്ലേയ്‌ക്കൊണ്ണാ കൂരെ ഉടയാ പെട്ടൊൺ വരും നിങ്കെ ഉറങ്കിനതെ കാണും. അതുനാലെ നിങ്കകാൽ ഏൻ ചൊന്നതമേ എല്ലാരുകാലും ചൊന്നെ, അയന്തിരിൻ.”

ചാതി ചാതീകാക്കും രാച്ചം രാച്ചത്തുകാക്കും എതിരാകും; പൂമി കുലുക്കമും പഞ്ചപട്ടിണീം അങ്കിങ്ക് ഒണ്ടാകും; ഇത് പേര്‌കാല നോവ് ആനവോലതാൻ.

ഒണ്ണാ കടശി കാലം ആനത്തുക്കു മിന്നേ എല്ലാ ഇടത്തിലും ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാലെല്ലാം ഇം നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കും.

ഏൻ താൻ ഒൺ ചൊല്ലി എന്നെ പേരേത്തി കനേകംവേരാ നിങ്കകാക്ക് വന്ത് പലയാളുകളാം ഏമാത്തും.

ഒണ്ണാ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും എന്തൊണ്ണാ എൻ ശിശിയര് ആയതുനാലെ അവറെ നിങ്കളെ ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് പുടിച്ച് കൊടുത്താകും. എകൂതര് വായാതുവേക്ക് കൂടി വരിനെ കൂരേൽ വച്ച് ചാട്ടവാറിൽ അടിക്കും. ഏൻനാലെ വലിയെ വലിയെ അതികാരികേക്ക് മില്ലോട് പോയ് നിക്കിളതിരുക്കും.

കളവാണി കിരിശ്‌ത്തുക്കളും കളവാണി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും വന്താലെ തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തയാളുകളക്കൂടി തിശനാത്തെ വശീൽ നടത്തുവേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ അടകാളമാം അരിശുകമാം കാട്ടും.

അക്കാലത്തിലെ കറുമമെല്ലാമോഞ്ച് പെയ്‌ത് വെട്ടം നാതെ ആകുകേം തിങ്കെ വെട്ടമെ താരാതിരുക്കേം വെള്ളികാട് വാനത്തിൽ നുൺ ബൂശുകേം വാനത്തിലെ ചക്കിതികാട് അത്തിലെ നിലേൽ നുൺ ഉളയ്‌കി മണ്ടുകേം ചെയ്യും.