Gewilde Bybelverse vanaf മത്തായി 19

Deel

ഏശു അവറളെ കുറിപ്പാ നോയ്‌ക്കാപ്പിലെ, “മനിശെ മാനടവൻനാലെ അത് നടകാത്ത് ഒണ്ണാ തെയ്‌വംനാലെ എല്ലാം മുടിഞ്ചോകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അതുനാലെ ഇനിയിരുന്തു അവറെ ഇരണ്ടില്ലെ ഒരു ഉടമ്പ് താൻ; തെയ്‌വം ഒണ്ണായ് ചേത്ത് വുട്ടതെ മനിശൻ പുറിപ്പാനില്ലെ’” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

അത്തുക്ക് ഏശു, “‘തിട്ടിച്ചാ മിന്നേ മനിശനെ ആണും പെണ്ണുമായ് താൻ തിട്ടിച്ചത്’ ഒൺ നിങ്കെ തിരുവെളുത്തിൽ വാശിയാത്തതീൻ? ‘അതുനാലെ ആൺ പുള്ളെ ഉടയാ തന്താരാം തള്ളയാം വുട്ടുപുറിഞ്ച് ഉടയാ പെണ്ണും മത്തും ചേന്തോകും ഒണ്ണും അവറെ ഇരണ്ടാളും മൊത്തമായ് ഇരുക്കുമൊണ്ണും തെയ്‌വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.

അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്‌വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഒണ്ണാ ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം പിൻപന്തീലും ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം മുൻപന്തീലുമാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ആരൊണ്ണാലും എൻ നാമത്തിൽ കൂരകാടമോ അണ്ണൻ തമ്പിയേരമോ പെയ്‌ങ്കാകാടമോ തായ് തന്തേരമോ പുള്ളെ കുട്ടികളയോ ഉശങ്കാടമോ വുട്ടൊറിഞ്ചാ എല്ലാം നൂറിരട്ടിയായ് കിടയ്‌ക്കുകേം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ അവൻ അവകാശമാക്കുകേം ചെയ്യും.

അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “നല്ലവൻ ആവേക്ക് നീ ആശിക്കിനതൊണ്ണാ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അത്തുക്ക് ഏശു, “എൻകാൽ നൽമേചൊല്ലി കോക്കിനത് എന്തുക്ക്? നല്ലാ ഒരാമട്ടും താൻ. ഉശിരിൽ കടക്കോണും ഒൺ ആശിക്കിനതൊണ്ണാ കൽപ്പനകാടെ നീ പാലീൻ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

ഏൻ പിന്നേം ചൊന്നത്, ‘കനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒള്ളാ തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനതക്കാട്ടി ഒട്ടകം ഊയിലെ തൊളെ വശീക്ക് കടന്തു പോനതുതാൻ എളുപ്പം.’”

ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, അപ്പിണിലെ എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തനാലയല്ലാതെ ചൊന്തെ പെണ്ണെ വുട്ടാലെ വോറൊരു പെണ്ണെ എടുക്കിനവൻ എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തു നടക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാൽ, “‘കനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒള്ളാ മേലോകത്തുക്ക് കടക്കിനത് ചരിയാനെ കറുമം താൻ’ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.