Gewilde Bybelverse vanaf ۱-کُرِنتھِیوں 15

Deel

سو میرے پیارے بھراؤ! پیراں اُتّے پکّے رہو۔ تے خُداوند دے کمّ وِچ سدا وَدھدے جاؤ۔ کیوں جو تُسی ایہہ جان دے ہو پئی تُہاڈی محنت خُداوند وِچ ایویں نئیں اے۔

پر خُدا دا شُکر اے۔ جیہڑا ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دی راہِیں سانُوں فتح دیندا اے۔

دھوکھا نا کھاؤ بُریاں سنگتاں چَنگیاں عادتاں نُوں وگاڑ دیندیاں نیں

پر جو کُجھ آں خُدا دے فضل توں آں۔ تے اوہدا فضل جیہڑا میرے اُتّے ہویا بے فائدہ نا ہویا۔ سگوں مَیں اوہناں ساریاں نالوں وَدّھ محنت کِیتی۔ تے ایہہ میرے ولّوں نئیں ہوئی سگوں خُدا دے فضل توں جیہڑا میرے اُتّے سی۔

مَوت تیری فتح کِتّھے اے؟ مَوت تیرا ڈنگ کِتّھے رہیا؟ مَوت دا ڈنگ گُناہ اے۔ تے گُناہ دا ڈنگ شریعت اے۔

ویکھو مَیں تُہانوں ایہہ بھیت دی گلّ دسنا آں۔ اسی سارے سَنواں گے نئیں۔ پر سارے بدل جاواں گے۔ تے اِک دم وِچ اِک پَل وِچ پِچّھلی تُرہی پُھوکدیاں ای ہو جائے گا۔ کیوں جو تُرہی پُھوکی جائے گی تے مُردے بقا دی حالت وِچ اُٹھن گے۔ تے اسی بدل جاواں گے۔

کیوں جو جدوں بندے دے سببّوں مَوت اے۔ تے بندے دے سببّوں مُردیاں دا اُٹھنا وی اے۔ تے جیویں آدم وِچ سارے مر دے نیں۔ ایسے طرح مسِیح وِچ سارے جوالے جان گے۔

کیوں جو ضرُور اے پئی ایہہ ناس ہون والا جِسم بقا دا جامہ پائے تے ایہہ مرن والا جِسم سدا دی زِندگی دا جامہ پائے۔

کیوں جو جد تِیکر اوہ ساریاں وَیرِیاں نُوں اپنے پیراں ہیٹھ نا لیاوے۔ تَد تِیکر اوہنوں بادشاہی کرنی ضرُور اے۔ ساریاں نالوں پِچّھلا وَیری جِہدا ناس کِیتا جائے سو مَوت اے۔