Gewilde Bybelverse vanaf Эвел 15

Deel

Ибрам РАББИЙИХЪ хъугъру, ва гьадму хъугъʼвал РАББИЙИ дугъан гьякьлувал вуди гьисаб апӀуру.

Гьаму гьядисйирин кьяляхъ Ибрамдиз аьжайиб улупбар шулу ва дугъаз РАББИЙИН гафар ерхьуру: – ГучӀ мапӀан, Ибрам. Узу уву уьрхру Гъалхан вуза. Увуз зурба пешкеш хьибдивуз.

РАББИЙИ Ибрам чӀатинди адаъну кӀуру: – Завуз лиг, хядар кудух, эгер увхьан дурар ктухуз шулуш! – Хъа давам апӀуру. – Гьадму хядаркьан увухъ наслар хьиди!

Хъа дугъаз гьамци кӀури РАББИЙИН гаф шулу: – Ваъ, думу яв тухум давам апӀрур хьидар, увкан гъахьир хьиди яв ирсчи.

РАББИЙИ Ибрамдиз кӀуру: – Аьгъю йибхьки, яв наслар жара жилиин юкьудварж йисан лукӀʼвалиъна гъагъишнаъ хьиди.

Ибрамди кӀуру: – Йиз Аьхюр, я РАББИ! Гьаз ву йиз Яв багъишар, эгер узухъ велед хъадарш? Йиз хал Дамаскдиан вуйи Элезерин хилиъ абхъра.

Гьадму йигъан РАББИЙИ Ибрамдихъди йикьрар йитӀуру ва кӀуру: – Узу египтарин нирхъан гъадабгъуб тап машгьур Ефратдихъна гъягъяйизкьан вуйи

Увлантина вуйи юкьубпи наслин девриъ яв наслар мина кьяляхъ хътакиди, фицики амореярин гуннагь сабан чан кьадарнахъна дуфнадар.