Gewilde Bybelverse vanaf Y-Luk 17

Deel

Leh anăn Yêsu lač kơ gơ̆, “Kgŭ nao bĕ, klei ih đăo bi mtlaih ih leh.”

Leh anăn tơdah gơ̆ ngă soh hŏng ih kjuh blư̆ hlăm sa hruê, leh anăn kjuh blư̆ gơ̆ hriê lač kơ ih, ‘Kâo kmhal kơ klei soh kâo,’ brei ih pap brei kơ gơ̆.”

Sa čô hlăm phung digơ̆, tơdah ƀuh gơ̆ hlao leh, lŏ hriê mpŭ mni kơ Aê Diê hŏng asăp kraih ktang. Gơ̆ buôn kŭp ƀô̆ ti lăn ti jơ̆ng Yêsu, leh anăn bi mni kơ Ñu. Pô anăn jing sa čô Samari.

Răng bĕ kơ diih pô. Tơdah ayŏng adei ih ngă soh, ƀuah bĕ gơ̆; leh anăn tơdah gơ̆ kmhal kơ klei soh gơ̆, pap brei kơ gơ̆.

Snăn Yêsu lač, “Amâo djŏ hĕ pluh čô mâo klei bi doh? Ti dua păn čô mkăn lĕ?

Leh anăn Khua Yang lač, “Tơdah diih mâo klei đăo msĕ si sa asăr djam bei hat, diih dưi lač kơ ana kyâo sikamôr anei, ‘Kbuč bĕ ih leh anăn nao čăt hlăm êa ksĭ,’ leh anăn gơ̆ srăng gưt kơ diih.”

Hlei pô duah čiăng bi mtlaih klei hdĭp ñu srăng bi luč gơ̆; ƀiădah hlei pô bi luč klei hdĭp ñu srăng djă pioh gơ̆.

Yêsu lač kơ phung ƀĭng kna Ñu, “Klei bi têč hnêč srăng truh sĭt, ƀiădah knap mñai yơh kơ pô bi truh klei têč hnêč anăn! Jăk hĭn kơ pô anăn tơdah arăng yuôl ti kkuê ñu sa boh êsŭng boh tâo leh anăn dlăm ñu hlăm êa ksĭ, hŏng klei ñu bi msoh sa čô hlăm phung điêt anei brei gơ̆ lui wir.

Msĕ si truh leh hlăm ênuk Y-Nôê, srăng truh msĕ mơh hlăm ênuk Anak Mnuih. Phung ênuk anăn huă, mnăm, bi dôk ung mô̆, leh anăn brei anak diñu bi dôk ung mô̆ tơl hruê Y-Nôê mŭt hlăm kŭmpăn, leh anăn êa lip truh bi rai diñu jih.