Karanlıkta Ezgi Söylemek: Kutsal Yazılar'daki Ezgilerde Umut BulmakÖrnek

Zorlu Yol İçin Bir Ezgi

Kendinizi işin sıkıcı ve monoton olduğu bir dönemde buldunuz mu? Belki de teoride bir hazırlık döneminde olmanız gerektiğini bilseniz bile, şu anda ne için veya neden takılıp kaldığınızdan tam olarak emin değilsiniz. Geleceğin acele edip buraya gelmesi için özlem duyuyorsunuz.

Kutsal Yazılar zorlu yollarda yürüyen, her gün, her yıl sıkıcı veya zor koşullar altında çabalamaya çağrılan insanlarla doludur. Musa böylesi bir yolculukta olağanüstü bir örnek ve harika bir rehberdir. Hayatının sıkıcı bir dönemini -koyunların peşinde ağır ağır ilerleyerek geçirdiği kırk yıllık kariyerini- daha zor bir dönemle takas etti: yüzbinlerce huysuz, şikayetçi İsrailli'ye, Tanrı'nın onlara vaat ettiği yere doğru kırk yıllık bir yolculukta önderlik etmek.

Uzun yolda Tanrı'nın ona rehberlik ederken Musa'nın dönüşüm öyküsü gerçekten sürükleyicidir. Rab onu yavaş ve ağır adımlarla yönlendirdikçe, Tanrı'ya olan bağımlılığı arttı. Olayları daha çok Tanrı'nın gördüğü gibi görmeye başladı. Sabrı arttı. Sonsuz derecede bilgeleşti ve olağanüstü derecede şefkatli ve sevgi dolu oldu.

Tanrı'nın Musa'yı zorlu yaşamının her anında, dünyayı değiştirecek maceralarına önceden hazırlamasını seviyorum. Musa'nın Kutsal Kitap'ın ilk beş kitabını yazabilmesi için eğitime ihtiyacı vardı. Önderlik ve lojistik için askeri eğitim gerekiyordu. Ayrıca Tanrı'nın bakmakla görevlendirdiği insanları sabırla koruyabilmesi ve yönetebilmesi için çobanlık becerilerine ihtiyacı vardı.

Tanrı kesinlikle acımızdan zevk almaz. O her zaman acımızın tam ortasında bizimledir, her şeyi iyilik için etkin kılar (Romalılar 8:28). İşlerin neden planlarımıza göre gitmediğini anlamadığımızda bile, Rab'bin sarsılmaz gücünü bize her zaman sadakatle sunduğundan emin olabiliriz.

İster öğretmenlik ister müzik olsun, zorlu yolun sonundaki tek hedefim kariyer olduğunda, bu yol bana sıradan geliyordu. Dün tüm hedeflerime ulaşmak için aceleyle oraya varmak istedim. Gerçekten de, en azından birkaç saat için başardığım şeyler çok ödüllendirici oldu. Ancak bunlar benim için her şeyden önemliyse, ertesi sabah her zaman yeniden eziyete döner.

Fakat hedefim zorlu yolda Tanrı'yla birlikte yürümek olduğunda, bu bana yaşam veriyor gibi geliyor. Durup doğanın güzelliklerinin tadını çıkarma veya bir arkadaşla vakit geçirme fırsatları var. Dinlemek, nefes almak ve dua etmek için alan var. Ben adım adım ilerledikçe bir sürü umut ezgisi söyleniyor.

Derin Düşünme: Tanrı'nın karakterinizi güçlendirip O'na güveninizi arttırdığı zor bir dönemi hatırlıyor musunuz? Düşünün ve o dönemde sizinle buluştuğu için O'na şükredin. Veya böyle bir zamanı düşünemiyorsanız, O'ndan bugün bile hayatınızın detaylarında sadakatini size göstermesini isteyin.