Kënga e këngëve, që është e Solomonit. Ah, sikur të më puthë ai! Sikur të më puthë me gojën e vet! Se dashuria jote është më e mirë se vera, erëmirë është vaji yt i këndshëm, e emri yt, si vaj i zbrazur, prandaj edhe vashëzat të duan. Rrëmbemë e le të rendim! Të më shtjerë mbreti në kthinat e veta, që të ngazëllejmë e të gëzojmë falë teje, të kremtojmë me dashurinë tënde më shumë se me verë. Me të drejtë me ty dashurohen. Zeshkane jam, por e pëlqyeshme, o bijat e Jerusalemit, porsi tendat e Kedarit, porsi pëlhurat e Solomonit. Mos shihni se jam e zeshkët, se dielli mua më zuri. U zemëruan me mua bijtë e nënës sime e rojtare vreshtash mua më bënë, por vreshtin tim s'e ruajta. Tregomë, o ti, që dua me gjithë shpirt, nga e kullot ti grigjën tënde, ku mrizon kur bie zhegu? Pse të sillem si endacake unë pas tufave të shokëve të tu? Nëse ti s'e di, o e bukura ndër gra, ec gjurmëve të grigjës e ndanë staneve të barinjve edhat e tu kulloti. Si pelë në koçinë e faraonit, ashtu më ngjan ti, o mikja ime. Joshëse mes vathësh janë faqet e tua e gusha jote me rruaza mbështjellë. Do të bëjmë për ty stoli prej ari me rruzuj të argjendtë.
Lexo Kënga e këngëve 1
Ndaje
Krahaso të gjitha versionet: Kënga e këngëve 1:1-11
Ruaj vargjet, lexo pa lidhje interneti, shiko klipe mësimore dhe më shumë!
YouVersion përdor cookie për të personalizuar përvojën tuaj. Duke përdorur faqen tonë të internetit, ju pranoni përdorimin tonë të cookies siç përshkruhet në Politikën tonë të Privatësisë
Kreu
Bibla
Plane
Video