Psalmet 136:1-26

Përlëvdoni ZOTIN, se është i mirë, se mirësia e tij mbetet përjetë. Përlëvdoni Perëndinë e perëndive, se mirësia e tij mbetet përjetë. Përlëvdoni Zotin e zotërve, se mirësia e tij mbetet përjetë. Vetëm ai bën mrekulli të mëdha, se mirësia e tij mbetet përjetë. Me urti e krijoi qiellin, se mirësia e tij mbetet përjetë. Tokën e shtriu mbi ujëra, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai i krijoi ndriçuesit e mëdhenj, se mirësia e tij mbetet përjetë. Diellin që të sundojë ditën, se mirësia e tij mbetet përjetë. Hënën dhe yjet që të sundojnë natën, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai i vrau të parëlindurit e Egjiptit, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai e nxori Izraelin nga vendi i tyre, se mirësia e tij mbetet përjetë. Me dorë të fortë e me krah të fuqishëm, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai e ndau detin e Kuq më dysh, se mirësia e tij mbetet përjetë. Përmes tij e kaloi Izraelin, se mirësia e tij mbetet përjetë. Atje plandosi faraonin dhe ushtrinë e tij, se mirësia e tij mbetet përjetë. Popullin e vet e udhëhoqi nëpër shkretëtirë, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai dërrmoi mbretër të mëdhenj, se mirësia e tij mbetet përjetë. Vrau mbretër të fuqishëm, se mirësia e tij mbetet përjetë. Sihonin, mbretin e amoritëve, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ogun, mbretin e Bashanit, se mirësia e tij mbetet përjetë. Tokën e tyre e dha trashëgim, se mirësia e tij mbetet përjetë. Trashëgim Izraelit, shërbëtorit të vet, se mirësia e tij mbetet përjetë. U kujtua për ne kur ishim të poshtëruar, se mirësia e tij mbetet përjetë. Dhe na çliroi nga armiqtë tanë, se mirësia e tij mbetet përjetë. Ai i jep ushqim çdo gjallese, se mirësia e tij mbetet përjetë. Përlëvdoni Perëndinë e qiejve, se mirësia e tij mbetet përjetë.