Gjashtë gjëra urren ZOTI,
madje shtatë i neveriten:
sytë mburravecë, gjuha gënjeshtare,
duart që derdhin gjakun e pafaj,
zemra që sheston synime të liga,
këmbët që turren kah e keqja,
dëshmitari i rremë që pjell gënjeshtra
e kush mbjell ndasi ndër vëllezër.
Zbatoje, o biri im, urdhërimin e atit tënd,
e mos e shpërfill mësimin e nënës sate,
ngulite përgjithmonë në zemër
e vare rreth qafës,
se, kur ecën, të drejton,
kur pushon, të ruan
e kur zgjohesh, të flet.
Urdhërimi është llambë e udhëzimi dritë.
Parimet qortuese janë udha e jetës,
se të ruajnë nga gruaja e përdalë,
nga fjalët ëmbëlake të gruas së panjohur.
Mos të të epet zemra prej bukurisë së saj
e mos bjer pre e qepallave të saj,
se gruaja lavire lyp veç një copë bukë,
por gruaja e martuar të merr nderin e jetës.
Po burri, a e mban dot zjarrin në gji,
pa i djegur petkat?
A ecën njeriu mbi prush
pa iu përcëlluar këmbët?
As ai që i qaset gruas së huaj,
që e prek atë, nuk do t'i ikë ndëshkimit.
Vjedhësi nuk poshtërohet
po vodhi prej urisë,
për të mbajtur shpirtin gjallë,
por po u kap, do të kthejë shtatëfishin
e do të japë krejt pasurinë e shtëpisë.
Kush shkel kurorën, është i pamend,
kush bën kështu, shkatërron jetën e vet.
Marre e plagë do të mbledhë
e turpi i tij nuk do të shlyhet,
se xhelozia e burrit është e tërbuar,
ai s'do të ketë mëshirë në ditën e hakmarrjes.
Ai s'pajtohet me asnjë dëmshpërblim,
nuk pranon asnjë mitëmarrje.