Marku 6:45-56

Menjëherë Jezui i urdhëroi dishepujt të hipnin në varkë e të shkonin përpara tij në bregun tjetër, nga ana e Betsaidës, derisa ai të shpërndante turmën. Si u nda prej tyre, shkoi në mal për t'u lutur. Kur ra mbrëmja, varka ishte në mes të liqenit dhe ai gjendej i vetëm në breg. Jezui pa se dishepujt ishin lodhur duke vozitur, se kishin erën kundër dhe, në të gdhirë, erdhi drejt tyre duke ecur mbi liqen e donte t'i kalonte. Kur e panë duke ecur mbi liqen, menduan se ishte fantazmë e bërtitën, sepse të gjithë e kishin parë e ishin trembur. Por menjëherë ai u tha: «Merrni zemër! Jam unë. Mos kini frikë!». Pastaj hipi në varkë tek ata dhe era pushoi. Ata u çuditën së tepërmi. Nuk kishin kuptuar asgjë për bukët, se zemra e tyre ishte ngurtësuar. Si kaluan në bregun tjetër, arritën në krahinën e Gjenesaretit dhe lidhën varkën. Sapo dolën nga varka, njerëzit e njohën menjëherë Jezuin dhe vrapuan nëpër gjithë atë krahinë e filluan të mbartnin të sëmurët në vigje e t'ia sillnin kudo që merrnin vesh se ishte. Kudo që hynte, në fshatra, në qytete a nëpër ara, vendosnin të sëmurët nëpër sheshe e i luteshin t'i preknin së paku cepin e gunës. Të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.