Hosea 2:2-23

Do të bashkohen bijtë e Judës me bijtë e Izraelit, një prijës të vetëm do të vënë në krye e do të blerojnë mbi dhe, se e madhërishme do të jetë dita e Izrelit. Thuajuni vëllezërve: “Populli im!” e motrave: “E mëshiruara!”. Paditeni nënën tuaj, paditeni se nuk është më gruaja ime e unë nuk jam më burri i saj. Të heqë prej fytyrës shenjat e lavires e tradhtinë prej gjinjve të saj, përndryshe do ta zhvesh lakuriq, do ta nxjerr në pah si ditën kur lindi, do ta bëj si shkretëtirën, porsi tokën e thatë, do ta bëj të vdesë nga etja! Për bijtë e saj s'do të kem mëshirë, se pjellë laviresh janë. Nëna e tyre u kurvërua, e pacipë është ajo që i ngjizi, se tha: “Do të shkoj pas dashnorëve të mi që më japin bukë e ujë, lesh e li, vaj e pije”. Ndaj, ja, shtegun do t'ia zë me ferra, një ledh do t'i ngre përreth, që udhën të mos e gjejë. Do të rendë pas dashnorëve, por nuk do t'i kapë dot. Do t'i kërkojë, por nuk do t'i gjejë e pastaj do të thotë: “Po kthehem te burri im i parë, se më e lumtur isha me të”. Ajo nuk e di se isha unë, ai që i dha drithë, musht e vaj. Unë ia shumova argjendin e arin, me të cilët bënë Baalë. Ndaj, do ta marr mbrapsht drithin tim në kohën e të korrave, edhe verën time në stinën e saj. Do t'ia rrëmbej leshin e linë time, me të cilën mbulon lakuriqësinë e vet. Ja, tani do t'ia zbuloj paturpësinë para syve të dashnorëve të saj. Askush s'do ta shpëtojë dot prej dorës sime! Do t'u jap fund tërë ngazëllimeve që ka: festës, të shtunës, hënës së re e çdo të kremteje që mban. Do t'ia shkatërroj hardhinë e fikun, për të cilat thoshte: “Kjo është paga ime që dashnorët më dhanë”. Shkurre ato do t'i bëj, egërsirat do t'i gllabërojnë. Do ta ndëshkoj për ditët kushtuar Baalëve, gjatë të cilave u digjte temjan, zbukurohej me unaza e stoli, ndiqte pas dashnorët e saj e mua më harronte, kumton ZOTI. Por, ja, unë do ta ngashënjej, do ta çoj në shkretëtirë e do t'i flas ëmbël. Prej andej vreshtat do t'ia jap e luginën e Akorit si portë shprese. Prej andej ajo do të më përgjigjet si në ditët e rinisë, si në ditët kur doli prej tokës së Egjiptit. Atë ditë, kumton ZOTI, do të më thuash: “Burri im!” dhe jo më: “Baali im!”. Do t'i fshij emrat e Baalëve prej buzëve të tua, emrat e tyre nuk do t'i kujtosh më. Atë ditë për ta do të lidh një besëlidhje me kafshët e fushës, me fluturakët e qiellit e me zvarranikët e dheut. Harkun, shpatën e luftën do ta zhbij nga toka, që të qetë të banojnë. Do të të bëj gruan time përherë, do të të marr për grua me drejtësi e të drejtë, me mirësi e dhembshuri. Do të të marr për grua me besnikëri e ZOTIN do ta njohësh. Atë ditë do të përgjigjem, kumton ZOTI. Do t'i përgjigjem qiellit, e qielli tokës