Hebrenjve 2:10-18

Perëndia, për të cilin dhe nëpërmjet të cilit u krijuan të gjitha gjërat, çoi shumë bij drejt lavdisë. Ai, pra, duhej ta bënte të përsosur kreun e shpëtimit të tyre nëpërmjet vuajtjeve. Meqenëse ai që shenjtëron dhe ata që shenjtërohen janë nga i njëjti Atë, Jezuit nuk i vjen turp t'i quajë vëllezër kur thotë: emrin tënd do t'ua tregoj vëllezërve të mi e do të thur himne për ty në mes të kishës. Thotë edhe: unë do të kem besim tek ai, si dhe: ja unë dhe bijtë që më dha Perëndia. Meqenëse bijtë janë njerëz prej gjaku e mishi, atëherë Jezui mori të njëjtin trup njerëzor si ata, që nëpërmjet vdekjes të shkatërronte atë që kishte pushtetin e vdekjes, domethënë djallin, dhe të çlironte të gjithë ata që, nga frika e vdekjes, i ishin nënshtruar për gjithë jetën skllavërisë. Duket qartë se ai nuk u vjen në ndihmë engjëjve, por pasardhësve të Abrahamit. Prandaj, ai duhej t'u ngjante në çdo gjë vëllezërve, që të bëhej i mëshirshëm dhe kryeprift besnik në shërbim të Perëndisë dhe kështu të shlyente mëkatet e popullit. Meqenëse edhe ai vetë vuajti e u tundua, mund të ndihmojë edhe ata që tundohen.