Nëse nuk e dëgjon zërin e ZOTIT, Perëndisë tënd, dhe nuk i mban e nuk i zbaton të gjitha urdhërimet dhe rregullat e tij, të cilat unë po t'i urdhëroj sot, do të të mbulojnë e përcjellin të gjitha këto mallkime:
i mallkuar do të jesh në qytet e i mallkuar në fushë.
E mallkuar do të jetë shporta dhe magjja jote.
I mallkuar do të jetë fryti i barkut tënd e i fushës, pjella e qeve dhe të vegjlit e dhenve të tu.
I mallkuar do të jesh kur të mbërrish e i mallkuar kur të nisesh.
ZOTI do të lëshojë mbi ty e mbi çdo vepër të duarve të tua mallkim, çoroditje e mbrapshti. Kështu do të shkatërrohesh e zhbihesh me të shpejtë, për shkak të ligësisë që bëre kur më harrove. ZOTI do të bëjë që murtaja të të qepet derisa të zhdukesh nga vendi në të cilin po hyn për ta pushtuar. ZOTI do të të godasë me shfarosje, ethe e mahisje, me nxehtësi e thatësirë, me urth e vrug derisa të zhbihesh. Qielli mbi kokë do të të bëhet bronz e toka nën këmbë, hekur. ZOTI do të ta kthejë shiun që bie mbi tokë në pluhur e hi. Do të bjerë prej qiellit derisa të shkatërrohesh.
ZOTI do të të dorëzojë para armiqve. Nga një rrugë e vetme do të dalësh kundër tyre, por nëpër shtatë rrugë do t'ua mbathësh prej tyre. Tërë mbretëritë e tokës do të llahtarisen kur të shohin çfarë të ka ndodhur. Kufoma jote do të jetë ushqim për shpendët e qiellit dhe egërsirat e tokës e askush s'do të mbesë që t'i dëbojë. ZOTI do të të godasë me çibanët e Egjiptit, me lyth, zgjebe, e puçrra, që nuk kanë shërim. ZOTI do të të godasë me marrëzi, verbëri e çoroditje. Do të endesh kuturu në mes të ditës, siç endet i verbri në errësirë dhe nuk do gjesh mbarësi udhës tënde. Do të shfrytëzohesh e zhvatesh përherë, gjatë gjithë jetës e s'do të ketë kush të të shpëtojë. Grua do të marrësh, por me të një burrë tjetër do të flejë. Shtëpi do të ndërtosh, por në të nuk do të banosh. Vreshta do të mbjellësh, por nuk do t'i vjelësh dot. Kau do të të theret para syve, por prej tij nuk do të hash gjë. Gomari do të të vidhet para teje, por nuk do të të kthehet. Delja do t'i jepet armikut, por s'do të ketë kush të të shpëtojë. Bijtë e bijat do të shohësh tek i jepen një populli tjetër. Do të të marrë malli për ta tërë jetën, por s'do të kesh ç'të bësh. Frytin e tokës e të punës do të ta hajë një popull që nuk e njeh. Do të shfrytëzohesh e shtypesh përherë, gjatë gjithë jetës. Do të luash mendsh prej mjerimit që do të të shohin sytë. ZOTI do të të godasë në gjunjë e në këmbë me çibanë të ligj që nuk kanë shërim. Ato do të përhapen prej shputës së këmbës deri në majë të kokës. ZOTI do të të çojë ty dhe mbretin që ke vënë në krye, te një komb që nuk njihet prej teje dhe etërve të tu. Atje do t'u shërbesh perëndive të tjerë prej druri e guri. Do të bëhesh mynxyrë, përrallë e tallje për të gjithë popujt mes të cilëve ZOTI do të të zbojë.
Do të mbjellësh shumë, por pak do të mbledhësh, sepse do t'i përpijë karkaleci. Do të mbjellësh e do të punosh vreshta, por verë nuk do të pish dhe asgjë nuk do të vjelësh, sepse do t'i hajë krimbi. Do të kesh ullinj anekënd, por nuk do të lyhesh me vaj, sepse kokrrat e ullirit do të bien të papjekura. Do të të lindin bij e bija, por nuk do t'i gëzosh, sepse do të të merren rob. Karkalecat do të t'i mbulojnë tërë pemët e frytet e tokës. I ardhuri mes teje do të lartësohet lart e më lart, ndërsa ti do të biesh poshtë e më poshtë. Ai do të të japë hua, ndërsa ti s'do t'i japësh dot. Ai do të jetë në krye e ti në fund.
Të gjitha këto mallkime do të të mbulojnë, do të të ndjekin pas e do të të zënë derisa të marrësh fund, sepse nuk e dëgjove zërin e ZOTIT, Perëndisë tënd, e nuk i mbajte urdhërimet e rregullat e tij që të urdhërova.