Jak nadać życiu sens — Część 3: Powiedz to Jezusowi!

„Wtedy wołali oni do PANA, a On rozciągnął ciemność między wami a Egipcjanami, po czym sprowadził na nich morze, które ich zatopiło. Na własne oczy widzieliście to, co uczyniłem Egiptowi” (Jozuego 24:7).

Jak możesz zrozumieć na czym polega nowy wynalazek, jeżeli nie porozmawiasz z wynalazcą? Tak samo jest ze stworzeniem. Musimy pojąć drogi, myśli i cele Stwórcy, aby pojąć jego stworzenie; zaiste, aby zrozumieć nasze własne życia.

Dlatego patrzymy na historię Bożego ludu wybranego. Gdy byli w niewoli w Egipcie, Bóg wybrał Mojżesza i Aarona, a lud został wyzwolony, ale nie wcześniej niż Egipcjanie przeprowadzili ostatnią ofensywę przeciwko nim i uwięzili ich nad Morzem Czerwonym. Bóg dopuścił te wszystkie próby, aby zbudować wiarę swego ludu oraz aby im dostarczyć pocieszenia, gdy ich uwolni, tak aby współczucie Boga mogło przelać się na współczucie wobec innych.

Zauważ jednak, że współczucie i pocieszenie przyszło wtedy, kiedy lud Boży „zawołał do Pana o pomoc”. Nigdzie w historii Biblii Izraelici nie modlili się wspólnie aż do momentu, gdy znaleźli się w Egipcie. Była to trudność, która zmusiła ich do zawołania do Boga. A gdy Pan ich usłyszał, powiedział Mojżeszowi: „Idź szybko, Mojżeszu, ponieważ wołanie mojego ludu doszło do moich uszu”. To się nigdy wcześniej nie wydarzyło. To nie tak, że Abraham nigdy się nie modlił; ale nie było nigdy zbiorowej modlitwy, która miałaby poruszyć rękę Boga, aż do momentu, gdy Boży lud przechodził przez trudność.

I tego chce Bóg dla ciebie i dla mnie. On chce, abyśmy byli ludem, który będzie wołał: „Dziękuję Ci za wszystkie Twoje błogosławieństwa, ale Ty jesteś moim Jahwe-Jireh; Ty jedynie jesteś moim źródłem. Moja wiara jest teraz dosyć słaba, ponieważ przechodzę przez coś trudnego; ale, Boże, proszę, przyjdź i pomóż mi! Daj mi siłę, abym Ci dalej ufał”.

Pan da ci tę siłę, nawet jeśli musisz otrzeć łzy; ponieważ kiedy Go wołamy, zgodnie z Jego obietnicą wysłucha nas i odpowie na naszą modlitwę! On dopuszcza trudności w naszym życiu, abyśmy mogli szybko przyjść przed Jego tron łaski i zawołać do Niego o pomoc w czasie potrzeby.

A Bóg przybiegnie na to zawołanie! On ci pomoże, pocieszy i wyratuje cię. Ponieważ ostatecznie Bóg szuka ludzi, którzy nie są bezduszni, którzy nie będą zniechęcać innych, ale będą pełni wiary i współczucia, gdyż oni sami będą wiedzieć, co to znaczy być w trudnych okolicznościach. On szuka chrześcijan, którzy zrozumieli tajemnicę wołania do Boga na rzecz własnych potrzeb i potrzeb innych.

W końcu możemy lepiej zrozumieć, jak nadać życiu sens! Widzimy, że to w tych trudnych okresach Bóg okazuje swoją moc i że czyni cię mężczyzną lub kobietą, którymi chce, abyśmy byli. Bóg nie szuka sędziów. Każdy potrafi osądzić drugiego człowieka. Bóg szuka wybawicieli na ziemi, którzy są formowani w ognistym piecu ucisku, którzy wiedzą, jak wołać imię Jezus i którzy wychodzą ze swoich problemów z pewnością i przekonaniem, aby powiedzieć innej duszy: „To co Pan zrobił dla mnie, może zrobić i dla ciebie!”.