SZABAT I NADZIEJA    

ROZWAŻANIE

„Nie mogę się doczekać, kiedy w końcu przejdę na emeryturę” - mój młodszy współlokator często mówił pół żartem, pół serio, mimo że przed nim było jeszcze kilka dekad pracy, zanim jego życzenie mogło się spełnić. „Niech żyje emerytura!” może czasami określać nasze nastawienie, gdy myślimy o odpoczynku, który został nam obiecany, gdy oddaliśmy nasze życie Bogu, a który czeka na nas po śmierci. Może on wydawać się bardzo odległy, gdy myślimy o życiu jako o męczącej wędrówce przez pustynię. 

Jednak autor Listu do Hebrajczyków zachęca nas do wejścia do Jego odpoczynku już teraz (List do Hebrajczyków 4:11). Dla ludu Bożego rzeczywiście pozostaje odpoczynek (Hebrajczyków 4:9), „co oznacza, że istnieje duchowy odpoczynek, do którego wzywa nas Bóg” (Johannes Calvin). Dlatego coś z odpoczynku szabatu jest dostępne dla nas już teraz jako zapowiedź tego, co będzie rzeczywistością i będzie trwało i wzrastało dziesięciokrotnie w obiecanej wieczności. 

W Liście do Hebrajczyków 4 „odpocznienie” odnosi się do obiecanego miejsca w przyszłości, bezpiecznej i chwalebnej ziemi dla ludu Bożego, a także do obecnego stanu, który jest związany z odpoczynkiem, jaki Bóg stworzył po zakończeniu swojego stworzenia i celebracji Jego dzieła. Jest to zarówno Ziemia Obiecana mlekiem i miodem płynąca, jak i moment wspólnego uniesienia w obecności Boga. Pewnego dnia dotrzemy do końca naszej podróży, tak jak lud Boży dotarł do ziemi Kanaan. Jednak od dziś, a zwłaszcza dziś, jesteśmy zaproszeni, aby posmakować tego odpoczynku i zwrócić się ku Bogu, aby podziwiać Jego chwałę, przypomnieć sobie o Jego dziele i zaufać Mu. To ostatnie jest kluczowe, ponieważ autor Listu do Hebrajczyków ostrzega czytelnika, że tak jak Izraelici stracili szansę na wejście do Ziemi Obiecanej w Kadesz Barnea, tak i my możemy stracić naszą szansę, gdy zatwardzimy nasze serca. Ufając Bogu i decydując się czynić to dzień po dniu, odpoczynek szabatu będzie nam towarzyszył od tego dnia, aż wejdzie w swoją prawdziwą formę w Jego wiecznej obecności. 

Nie bądźmy ignorantami w naszym uwielbieniu, ale czcijmy Boga w Duchu i prawdzie. Czytaj Biblię i usłysz głos Boga. Czytaj Biblię i zobacz Jezusa. Czytajmy Biblię a otrzymamy moc Ducha Świętego.

PYTANIA DO PRZEMYŚLENIA  

• Co oznacza dla mnie duchowy odpoczynek?   
• W jaki sposób czas szabatu pielęgnuje moją nadzieję?   
• Czy są aspekty w moim życiu, które doprowadziły mnie do zatwardziałości serca?  

TEMATY DO MODLITWY  

• Modlimy się, aby Bóg dał nam dziś odpocząć.   
• Modlimy się o przebaczenie za chwile, w których pozwoliliśmy naszym sercom zatwardzić się i odwrócić od Boga.   
• Modlimy się o przebaczenie i o Jego obietnicę, że da nam dostęp do miejsca odpoczynku, w którym spędzi z nami wieczność.   
• Modlimy się o pomoc w zachęcaniu siebie nawzajem do bycia dobrym przykładem lojalności dla następnego pokolenia. 

PROPOZYCJA MODLITWY 

Ojcze, ufam Tobie, nawet jeśli jestem na pustyni, ponieważ wiem, że poprowadzisz mnie do Twojego odpoczynku, do Twojej bezpiecznej i chwalebnej obecności. Chcę żyć w Twojej obecności, aby otrzymywać tę nadzieję i szabatowy odpoczynek każdego dnia. Amen.

Michael Mutzner, Stały Przedstawiciel przy ONZ w Genewie, Światowy Sojusz Ewangeliczny, Szwajcaria.