Pobierz aplikacjęPrzygotowując nasze serca na Wielkanoc: Rozważania wielkopostnePrzykład
„Dzień 38: Obmycie”
W wersecie 1 czytamy: „Chciał więc pokazać tym, którzy należeli do Niego i których pokochał w tym świecie, że ich kocha bez reszty”. W tym nieoczekiwanym akcie umycia stóp Jezus przekazał coś głębokiego na temat natury Boskiej miłości. Miłość nie jest po prostu działaniem Jezusa, ale jest tym, kim On jest.
Często, gdy myślimy o miłości do kogoś, postrzegamy to uczucie w kategoriach działań i zachowań. Zadajemy sobie pytanie: „Co należy robić z miłości?”. Jednak ten nieoczekiwany, uniżony akt służby Jezusa prowadzi nas do zadania sobie ważniejszego pytania: „Kim jestem?”. Jeśli najpierw nie zadamy sobie tego pytania, możemy nieświadomie nałożyć na naszą miłość ograniczenia, ponieważ nie będziemy działać w oparciu o ewangelicznie przekształconą tożsamość. Na przykład, jeśli postrzegamy siebie jako sierotki, które muszą zadbać o siebie same, a nie jako ukochane dzieci Boże, ograniczymy naszą hojność wobec innych z obawy, że czegoś nam zabraknie. Podobnie, jeśli uważamy siebie za sprawiedliwych dzięki naszej ciężkiej pracy, ograniczymy sposoby, w jakie jesteśmy gotowi służyć innym, ponieważ nasza duma powstrzyma nas przed służeniem tym, którzy na to „nie zasługują”.
Kiedy spoglądamy na Chrystusa, widzimy piękną wolność służenia innym, wynikającą z pewności co do Jego tożsamości: „On, choć istniał w tej postaci, co Bóg, nie dbał wyłącznie o to, aby być Mu równym. Przeciwnie, wyrzekł się siebie, przyjął rolę sługi i był jak inni ludzie...” (Flp 2:6-7). Jezus był w stanie służyć w sposób, którego nikt się nie spodziewał, ponieważ głęboko znał miłość Ojca. To samo serce, które doprowadziło Go do umycia uczniowskich stóp, zaprowadziło Go na krzyż. Dzięki Chrystusowi posiadamy ten sam uprzywilejowany status i pewność co do Ojca, dlatego zyskujemy wolność, aby służyć w radykalny, przepełniony miłością sposób, w jaki On nam służył.
Modlitwa
Ojcze Niebiański, każdego dnia zapominam, kim jestem w Chrystusie i jaka łaska spowija moje życie. Moja miłość jest ograniczona, ponieważ nie ogarniam prawdy na temat tego, kim mnie stworzyłeś. Pomóż mi przeżyć rzeczywistość bycia Twoim ukochanym dzieckiem, aby moja miłość do innych wypływała z tej nowej tożsamości. Pozwól mi być doskonałym sługą dla tych, którzy mnie otaczają, kiedy usuniesz ograniczenia, jakie nałożyłem na moją miłość. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redmeer Presbyterian Church.
W wersecie 1 czytamy: „Chciał więc pokazać tym, którzy należeli do Niego i których pokochał w tym świecie, że ich kocha bez reszty”. W tym nieoczekiwanym akcie umycia stóp Jezus przekazał coś głębokiego na temat natury Boskiej miłości. Miłość nie jest po prostu działaniem Jezusa, ale jest tym, kim On jest.
Często, gdy myślimy o miłości do kogoś, postrzegamy to uczucie w kategoriach działań i zachowań. Zadajemy sobie pytanie: „Co należy robić z miłości?”. Jednak ten nieoczekiwany, uniżony akt służby Jezusa prowadzi nas do zadania sobie ważniejszego pytania: „Kim jestem?”. Jeśli najpierw nie zadamy sobie tego pytania, możemy nieświadomie nałożyć na naszą miłość ograniczenia, ponieważ nie będziemy działać w oparciu o ewangelicznie przekształconą tożsamość. Na przykład, jeśli postrzegamy siebie jako sierotki, które muszą zadbać o siebie same, a nie jako ukochane dzieci Boże, ograniczymy naszą hojność wobec innych z obawy, że czegoś nam zabraknie. Podobnie, jeśli uważamy siebie za sprawiedliwych dzięki naszej ciężkiej pracy, ograniczymy sposoby, w jakie jesteśmy gotowi służyć innym, ponieważ nasza duma powstrzyma nas przed służeniem tym, którzy na to „nie zasługują”.
Kiedy spoglądamy na Chrystusa, widzimy piękną wolność służenia innym, wynikającą z pewności co do Jego tożsamości: „On, choć istniał w tej postaci, co Bóg, nie dbał wyłącznie o to, aby być Mu równym. Przeciwnie, wyrzekł się siebie, przyjął rolę sługi i był jak inni ludzie...” (Flp 2:6-7). Jezus był w stanie służyć w sposób, którego nikt się nie spodziewał, ponieważ głęboko znał miłość Ojca. To samo serce, które doprowadziło Go do umycia uczniowskich stóp, zaprowadziło Go na krzyż. Dzięki Chrystusowi posiadamy ten sam uprzywilejowany status i pewność co do Ojca, dlatego zyskujemy wolność, aby służyć w radykalny, przepełniony miłością sposób, w jaki On nam służył.
Modlitwa
Ojcze Niebiański, każdego dnia zapominam, kim jestem w Chrystusie i jaka łaska spowija moje życie. Moja miłość jest ograniczona, ponieważ nie ogarniam prawdy na temat tego, kim mnie stworzyłeś. Pomóż mi przeżyć rzeczywistość bycia Twoim ukochanym dzieckiem, aby moja miłość do innych wypływała z tej nowej tożsamości. Pozwól mi być doskonałym sługą dla tych, którzy mnie otaczają, kiedy usuniesz ograniczenia, jakie nałożyłem na moją miłość. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redmeer Presbyterian Church.
Pismo Święte
O tym planie
Czym jest Wielki Post? Jest czasem, w którym oczekujemy zwycięstwa światła i życia, które niesie Chrystus, nad ciemnością grzechu i śmierci. Podczas naszej podróży od Środy Popielcowej do Wielkanocy, ponownie uzmysławiamy sobie jak bardzo rzeczywiste są zarówno nasza słabość, jak i zbawienna Boża łaska.
More
Rozważania zostały opracowane przez zespół Redeemer Presbyterian Church i pierwotnie opublikowane na www.redeemer.com w 2012 roku. Wykorzystane za zgodą.
